دادهها ارزشمندترین دارایی کسبوکارها به شمار میروند. پلتفرمهای اتوماسیون بازاریابی، مانند زبلاین، که مرکز فرماندهی ارتباط با مشتریان هستند، گنجینهای از این دادههای حساس را در خود جای دادهاند؛ از اطلاعات تماس مشتریان گرفته تا الگوهای رفتاری و تاریخچۀ خرید، همگی در این بسترها مدیریت میشوند. به همین دلیل، یک حساب کاربری با رمز عبور ضعیف، مانند دری با یک قفل ساده است که بهراحتی میتواند راه را برای نفوذهای مخرب، سرقت دادهها و آسیبهای جبرانناپذیر به اعتبار برند باز کند.
زبلاین با درک عمیق این مسئولیت و در راستای تعهد همیشگی خود به حفاظت از دادههای کاربرانش، گامی بزرگ برای تقویت زیرساختهای امنیتی خود برداشته است. با افتخار اعلام میکنیم که از این پس، تمامی حسابهای کاربری در پلتفرم زبلاین به سپر دفاعی قدرتمندی به نام رمز عبور یکبار مصرف (OTP) مجهز شدهاند. این اقدام، یک لایۀ امنیتی حیاتی به فرایند ورود به حساب کاربری شما میافزاید و تضمین میکند که حتی اگر رمز عبور ثابت شما به سرقت برود، حساب کاربری و دادههای ارزشمندتان از دسترس افراد غیرمجاز در امان خواهد ماند.
این مطلب، راهنمای جامع شما برای آشنایی با این فناوری کلیدی است. در ادامه، به زبانی ساده توضیح خواهیم داد که رمز OTP چیست، چگونه کار میکند و چرا فعالسازی آن برای حفاظت از کسبوکارتان در زبلاین، اقدامی هوشمندانه و ضروری است.
رمز یکبارمصرف (OTP) چیست؟
رمز عبور یکبار مصرف که با نامهای One-Time Password (OTP) یا رمز پویا نیز شناخته میشود، رشتهای از کاراکترهای عددی یا الفبایی است که بهصورت خودکار تولید میشود و تنها برای یک جلسۀ ورود یا یک تراکنش خاص اعتبار دارد. برخلاف رمزهای عبور ثابت (Static Passwords) که خودتان انتخاب میکنید و تا زمان تغییر، ثابت باقی میمانند، رمز OTP سه ویژگی منحصربهفرد دارد:
- یکبار مصرف است: همانطور که از نامش پیداست، پس از یکبار استفاده، کاملاً بیاعتبار میشود.
- زمان انقضا دارد: این رمزها معمولاً برای مدت بسیار کوتاهی، از ۳۰ ثانیه تا چند دقیقه، معتبر هستند و پس از آن منقضی میشوند.
- بهصورت تصادفی تولید میشود: الگوریتمهای پیچیده، تولید این رمزها را بر عهده دارند که حدس زدن آنها را عملاً غیرممکن میسازد.
میتوان این فرایند را به یک گاوصندوق با دو قفل تشبیه کرد: رمز عبور ثابت شما کلید قفل اول است و رمز OTP، کلید قفل دومی است که برای هر بار باز کردن گاوصندوق، تغییر میکند. این لایۀ امنیتی اضافه، تضمین میکند که حتی اگر کسی کلید اول (رمز عبور شما) را به دست آورد، بدون داشتن کلید دوم (رمز OTP لحظهای) نمیتواند به محتویات گاوصندوق (حساب کاربری شما) دسترسی پیدا کند.
رمز یکبار مصرف چگونه کار میکند؟
شاید فریند تولید رمز OTP پیچیده به نظر برسد، اما مفهوم اصلی آن بر پایۀ دو عنصر کلیدی استوار است که بهصورت هماهنگ بین دستگاه شما و سرور عمل میکنند:
- Seed (هستۀ اولیه): یک کلید مخفی و منحصربهفرد که در لحظۀ فعالسازی این قابلیت، بین دستگاه شما (مثلاً اپلیکیشن احراز هویت) و سرور به اشتراک گذاشته میشود. این کلید ثابت است و هرگز از طریق شبکه منتقل نمیشود.
- Moving Factor (عامل متغیر): عاملی که با هر بار نیاز به تولید رمز جدید، تغییر میکند. این عامل متغیر، تولید یک رمز منحصربهفرد را در هر لحظه تضمین میکند.
فرایند احراز هویت با استفاده از رمز OTP گامبهگام به در زبلاین این شکل انجام میشود:
- شروع ورود: شما نام کاربری و رمز عبور ثابت خود را در صفحۀ ورود وارد میکنید.

- درخواست عامل دوم: سرور پس از تأیید صحت رمز عبور شما، یک صفحۀ جدید برای ورود رمز OTP نمایش میدهد.

- تولید همزمان رمز: در همین لحظه، هم سرور زبلاین و هم دستگاه شما (مثلاً اپلیکیشن احراز هویت) با استفاده از «هستۀ اولیه» مشترک و «عامل متغیر» یکسان، یک رمز OTP مشابه تولید میکنند.
- ارسال (در صورت نیاز): اگر از روش پیامک یا ایمیل استفاده کنید، سرور کد تولیدشده را برای شما ارسال میکند. در روش استفاده از اپلیکیشن، کد مستقیماً روی گوشی شما نمایش داده میشود.
- تأیید نهایی: شما کد دریافتی یا نمایشدادهشده را در صفحۀ ورود وارد میکنید. سرور کد واردشده توسط شما را با کدی که خود تولید کرده مقایسه میکند. در صورت تطابق کامل و معتبر بودن از نظر زمانی، دسترسی به حساب کاربری شما مجاز میشود.
این فرایند که در کسری از ثانیه رخ میدهد، با استفاده از الگوریتمهای رمزنگاری استاندارد (مانند: SHA-1) انجام میشود تا امنیت و یکتایی هر رمز تضمین شود.
ورود دومرحلهای دقیقاً چه مشکلی را حل میکند؟
برای سالها به ما گفته شد از رمزهای عبور پیچیده استفاده کنیم، اما واقعیت این است که حتی قویترین رمزهای عبور نیز در برابر روشهای پیشرفتۀ هک آسیبپذیر هستند. حملاتی مانند فیشینگ (که در آن کاربر فریب داده میشود تا رمز خود را در یک سایت جعلی وارد کند)، بدافزارها (که رمزها را از روی سیستم شما میدزدند) و نشت اطلاعات از وبسایتهای دیگر (که در آن هکرها از رمزهای بهسرقترفته برای ورود به حسابهای دیگر شما استفاده میکنند) همگی بر یک نقطهضعف مشترک تکیه دارند: یک عامل احراز هویت واحد.
اینجاست که احراز هویت دو عاملی (Two-Factor Authentication – 2FA) وارد میدان میشود. 2FA یک چارچوب امنیتی است که برای تأیید هویت کاربر، به جای یک عامل، به حداقل دو عامل مستقل نیاز دارد. این عوامل به سه دستۀ اصلی تقسیم میشوند:
- چیزی که میدانید (دانش): مانند رمز عبور یا پینکد.
- چیزی که دارید (مالکیت): مانند تلفن همراه، توکن سختافزاری یا اپلیکیشن احراز هویت که رمز OTP را تولید میکند.
- چیزی که هستید (ذات): مشخصات بیومتریک مانند اثر انگشت، اسکن چهره یا عنبیۀ چشم.
2FA با الزام به ارائۀ مدرک از حداقل دو دستۀ متفاوت، امنیت را به شدت افزایش میدهد. یک هکر ممکن است بتواند رمز عبور شما (عامل دانش) را بدزدد، اما بسیار بعید است که همزمان به تلفن همراه شما (عامل مالکیت) نیز دسترسی فیزیکی داشته باشد. در واقع، 2FA این فرض را در نظر میگیرد که رمز عبور شما ممکن است روزی به خطر بیفتد و بهعنوان یک مکانیزم دفاعی لایهای عمل میکند تا از حساب شما محافظت کند. آمارها نیز این اثربخشی را تأیید میکنند. طبق گزارشهای معتبر، فعالسازی 2FA میتواند بیش از ۹۹٪ از حملات منجر به تصاحب حساب را مسدود کند.
استفاده از ورود دومرحلهای برای سناریوهای زیر به شدت توصیه میشود:
- ادمینهایی که دسترسی مالی، فهرست مخاطبان یا API Keyها را مدیریت میکنند؛
- تیمهای چندنفره که با اکانتهای مشترک یا نقشهای مختلف کار میکنند؛
- سازمانهایی که نیازمند انطباق داخلی با استانداردهای امنیتی هستند.
چرا باید از رمز OTP استفاده کنیم؟
استفاده از رمز OTP بهعنوان بخشی از فرایند ورود دومرحلهای، یک استاندارد امنیتی ضروری برای هر کسبوکاری است که در فضای آنلاین فعالیت میکند. در پلتفرمی مانند زبلاین که مرکز دادههای بازاریابی و ارتباط با مشتریان شماست، اهمیت این موضوع نیز دوچندان میشود. دلایل کلیدی برای استفاده از رمز OTP عبارتاند از:
- محافظت در برابر سرقت رمز عبور: این مهمترین مزیت است. حتی اگر رمز عبور شما از طریق فیشینگ، بدافزار یا نشت اطلاعات به دست هکرها بیفتد، بدون دسترسی به رمز OTP که در لحظه تولید میشود، ورود به حساب شما غیرممکن است.
- جلوگیری از حملات بازپخش (Replay Attacks): در این نوع حمله، هکر یک رمز عبور را در حین انتقال رهگیری کرده و بعداً از آن برای ورود استفاده میکند. از آنجایی که رمز OTP فقط یک بار و برای مدت کوتاهی معتبر است، در برابر این نوع حملات کاملاً مقاوم است.
- افزایش اعتماد و امنیت روانی: دانستن اینکه یک لایۀ امنیتی مدرن و قدرتمند از حساب کاربری شما محافظت میکند، به شما و تیمتان آرامش خاطر میدهد تا با تمرکز کامل روی کمپینهای بازاریابی خود کار کنید.
- انطباق با استانداردهای امنیتی: برای بسیاری از کسبوکارها، بهویژه در حوزههای مالی و سلامت، استفاده از احراز هویت دو عاملی یک الزام قانونی و بخشی از استانداردهای حفاظت از دادهها است.
انواع رمز یکبارمصرف OTP
الگوریتمهای تولید رمز OTP عمدتاً براساس «عامل متغیر» خود به دو دستۀ اصلی تقسیم میشوند. درک تفاوت این دو دسته به شما کمک میکند تا بدانید فناوری پشت اپلیکیشنهای احراز هویت چگونه کار میکند:
- TOTP (رمز عبور یکبار مصرف مبتنی بر زمان): این روش که مخفف Time-based One-Time Password است، مدرنترین و رایجترین استاندارد حال حاضر محسوب میشود. در این الگوریتم، «عامل متغیر» زمان جاری است. یک الگوریتم مشترک روی دستگاه شما و سرور، زمان را به بازههای کوتاه (معمولاً ۳۰ یا ۶۰ ثانیه) تقسیم کرده و با استفاده از آن و کلید مخفی، یک رمز منحصربهفرد برای هر بازۀ زمانی تولید میکند. به همین دلیل است که کدهای موجود در اپلیکیشنهایی مانند Google Authenticator هر ۳۰ ثانیه یکبار تغییر میکنند. مزیت بزرگ این روش، همگامسازی خودکار و پنجرۀ زمانی بسیار کوتاه برای حمله است.
- HOTP (رمز عبور یکبار مصرف مبتنی بر HMAC): این روش که مخفف HMAC-based One-Time Password است، یک سیستم مبتنی بر رویداد است. در اینجا، «عامل متغیر» یک شمارنده (Counter) است که با هر بار درخواست یا استفاده از رمز، یک واحد افزایش مییابد. این رمز تا زمانی که از آن استفاده نشود، معتبر باقی میماند. اگرچه این روش در برابر حملات بازپخش مقاوم است، اما مشکل اصلی آن احتمال عدم همگامسازی شمارنده بین دستگاه کاربر و سرور است که میتواند منجر به خطاهای ورود شود. به همین دلیل، امروزه TOTP به استاندارد غالب برای احراز هویت کاربران تبدیل شده است.
کدام روش استفاده از رمزعبور یکبارمصرف بهتر است؟
با توجه به توضیحات بالا، پاسخ روشن است: روش مبتنی بر زمان (TOTP) بهطور کلی برتر و امنتر است. امنیت TOTP در ماهیت پویای زمانی آن نهفته است. یک کد TOTP که تنها ۳۰ ثانیه اعتبار دارد، فرصت بسیار ناچیزی را در اختیار مهاجم قرار میدهد. حتی اگر یک هکر بتواند از طریق یک حملۀ فیشینگ بسیار پیشرفته، کاربر را فریب دهد تا رمز OTP خود را وارد کند، باید این کار را دقیقاً در همان بازۀ زمانی کوتاه انجام دهد.
در مقابل، رمز HOTP تا زمانی که استفاده نشود، معتبر باقی میماند. این پنجرۀ اعتبار طولانیتر، اگرچه ممکن است برای کاربر راحتتر باشد، اما سطح ریسک بالاتری را نیز به همراه دارد. علاوهبراین، مشکل عدم همگامسازی شمارنده در HOTP میتواند منجر به تجربۀ کاربری نامطلوب و نیاز به پشتیبانی فنی برای همگامسازی مجدد شود.
به همین دلایل، تقریباً تمام اپلیکیشنهای احراز هویت مدرن و سرویسهای آنلاین پیشرو، از جمله زبلاین، از استاندارد TOTP برای پیادهسازی احراز هویت دو عاملی خود استفاده میکنند. این روش بهترین توازن را بین امنیت بالا و تجربۀ کاربری روان برقرار میکند.
انواع OTP Token چیست؟
اصطلاح «توکن» در زمینۀ OTP به ابزاری گفته میشود که وظیفۀ تولید یا نمایش رمز یکبار مصرف را بر عهده دارد. این توکنها میتوانند به شکلهای مختلفی وجود داشته باشند که هر کدام سطح امنیت و راحتی متفاوتی را ارائه میدهند، مانند:
- توکن نرمافزاری (Software Token): این مدل رایجترین و در دسترسترین نوع توکن است. در این روش، یک اپلیکیشن مخصوص روی تلفن هوشمند یا کامپیوتر شما نصب میشود و وظیفۀ تولید کدهای OTP (معمولاً از نوع TOTP) را بر عهده میگیرد. اپلیکیشنهایی مانند: Google Authenticator، Microsoft Authenticator و Authy نمونههای برجستۀ این دسته هستند. این روش به دلیل هزینۀ پایین، راحتی و امنیت بالا، بهعنوان استاندارد طلایی برای اکثر کاربران شناخته میشود.
- توکن سختافزاری (Hardware Token): توکنهای سختافزاری دستگاههای فیزیکی کوچکی هستند که بهطور خاص برای تولید رمز OTP طراحی شدهاند. برخی از آنها شبیه به یک جاسوئیچی با یک نمایشگر کوچک و برخی دیگر به شکل یک کلید USB (مانند YubiKey) هستند که به کامپیوتر متصل میشوند. این توکنها بالاترین سطح امنیت را ارائه میدهند زیرا از حملات آنلاین کاملاً ایزوله هستند، اما به دلیل هزینۀ بالا و پیچیدگیهای مدیریتی، معمولاً در محیطهای با امنیت بسیار حساس (مانند سیستمهای بانکی یا دولتی) استفاده میشوند.
- توکن مبتنی بر پیام (Message-based Token): در این روش، رمز OTP از طریق یک کانال ارتباطی مانند پیامک، ایمیل یا حتی تماس صوتی برای کاربر ارسال میشود. اگرچه این روشها به دلیل سادگی و عدم نیاز به نصب اپلیکیشن اضافی بسیار محبوب هستند، اما بهعنوان ناامنترین روشهای دریافت OTP نیز شناخته میشوند و آسیبپذیریهای جدی دارند که در بخش بعد به آنها خواهیم پرداخت.
مزایا و امنیت رمز یکبارمصرف
استفاده از رمز OTP بهعنوان بخشی از یک استراتژی امنیتی جامع، مزایای قابل توجهی را برای کاربران و کسبوکارها به ارمغان میآورد. این مزایا عبارتاند از:
- افزایش چشمگیر امنیت: این مورد اصلیترین مزیت است. OTP یک لایۀ دفاعی قدرتمند در برابر طیف وسیعی از حملات سایبری، از جمله فیشینگ، سرقت اعتبارنامهها و حملات جستوجوی فراگیر (Brute-Force) ایجاد میکند.
- محافظت در برابر نشت اطلاعات: حتی اگر پایگاه دادۀ رمزهای عبور یک سرویس به سرقت برود، حسابهای کاربری که 2FA برای آنها فعال است، همچنان امن باقی میمانند؛ زیرا رمز عبور بهتنهایی برای ورود کافی نیست.
- کاهش ریسک استفاده از رمز عبور تکراری: بسیاری از کاربران از یک رمز عبور برای چندین سرویس مختلف استفاده میکنند. این عادت خطرناک باعث میشود که با هک شدن یک سرویس، سایر حسابهای کاربر نیز در معرض خطر قرار گیرند. OTP این ریسک را بهطور کامل خنثی میکند.
- ایجاد اعتماد در کاربران: ارائۀ قابلیتهای امنیتی پیشرفته مانند OTP، به مشتریان نشان میدهد که شما برای حفاظت از دادههای آنها ارزش قائل هستید و این امر به تقویت اعتماد و وفاداری آنها کمک میکند.
امنیت نهایی یک سیستم OTP به شدت به روش ارسال (نوع توکن) آن بستگی دارد. بیایید این روشها را از نظر امنیتی رتبهبندی کنیم:
- بالاترین امنیت (توکن سختافزاری): کاملاً ایزوله از اینترنت و مقاوم در برابر حملات آنلاین هستند.
- امنیت بالا (اپلیکیشن احراز هویت): کدهای OTP بهصورت آفلاین روی دستگاه تولید میشوند و در برابر رهگیری شبکه و حملات مرتبط با سیمکارت مصون هستند.
- امنیت متوسط (ایمیل و اعلان Push): امنیت این روشها به امنیت حساب ایمیل یا هوشیاری کاربر در برابر اعلانهای جعلی بستگی دارد.
- امنیت پایین (پیامک و تماس صوتی): این روشها به دلیل آسیبپذیری در برابر حملات تعویض سیمکارت و نقصهای پروتکل شبکۀ تلفن همراه، کمترین سطح امنیت را دارند.
معایب و خطرات رمز OTP
با وجود تمام مزایا، فناوری OTP نیز بدون چالش نیست و آگاهی از این خطرات برای استفادۀ امن از آن ضروری است. مهم است بدانید که این خطرات عمدتاً به روش ارسال و دریافت کد مربوط میشوند، نه خود الگوریتم تولید رمز.
- حملات تعویض سیمکارت (SIM Swapping): حملات تعویض سیمکارت بزرگترین خطر برای OTP مبتنی بر پیامک است. در این حمله، یک مهاجم با استفاده از مهندسی اجتماعی، اپراتور تلفن همراه شما را فریب میدهد تا شمارۀ تلفن شما را به یک سیمکارت که در اختیار خودش است، منتقل کند. پس از آن، تمام تماسها و پیامکهای شما، از جمله کدهای OTP، به دست مهاجم میرسد.
- آسیبپذیری پروتکل SS7: شبکۀ جهانی تلفن همراه از پروتکلی به نام SS7 برای مسیریابی تماسها و پیامها استفاده میکند. این پروتکل دارای نقصهای امنیتی شناختهشدهای است که به هکرها اجازه میدهد پیامکها را حتی بدون در اختیار داشتن سیمکارت شما، رهگیری کنند.
- فیشینگ و مهندسی اجتماعی: حتی امنترین سیستمها نیز در برابر فریب انسان آسیبپذیر هستند. مهاجمان میتوانند وبسایتهای جعلیای ایجاد کنند که کاملاً شبیه به سایت اصلی (مانند زبلاین) است و از شما بخواهند علاوهبر رمز عبور، کد OTP خود را نیز وارد کنید. اگر فریب بخورید، آنها میتوانند در همان لحظه از آن کد برای ورود به حساب واقعی شما استفاده کنند.
- بدافزارها (Malware): برخی بدافزارهای پیشرفته که روی گوشی هوشمند نصب میشوند، میتوانند به پیامکهای دریافتی شما دسترسی پیدا کرده و کدهای OTP را مستقیماً برای هکر ارسال کنند.
- مشکلات ارسال و دریافت: OTP مبتنی بر پیامک به پوشش شبکۀ تلفن همراه وابسته است. تأخیر در دریافت پیامک یا عدم دریافت آن در مناطقی که آنتندهی ضعیف است، میتواند باعث اختلال در فرآیند ورود شود.
- گم شدن یا سرقت دستگاه: اگر دستگاهی که توکن سختافزاری یا نرمافزاری شما روی آن قرار دارد گم یا دزدیده شود، دسترسی به حساب کاربری میتواند چالشبرانگیز شود. به همین دلیل است که ذخیرۀ کدهای پشتیبان در یک مکان امن، امری حیاتی است.
این خطرات بهوضوح نشان میدهند که چرا باید از روشهای امنتری مانند اپلیکیشنهای احراز هویت به جای پیامک استفاده کرد.
فعالسازی رمز OTP
فعالسازی قابلیت ورود دومرحلهای در اکثر سرویسهای آنلاین، از جمله زبلاین، فرایندی ساده و مشابه دارد. این فرایند معمولاً در چند مرحلۀ کوتاه انجام میشود و سرمایهگذاری اندک زمانی شما، امنیت حسابتان را برای همیشه تضمین میکند. مراحل کلی فعالسازی به شرح زیر است:
- ورود به تنظیمات حساب: وارد حساب کاربری خود در پلتفرم مورد نظر (مانند زبلاین) شوید و به بخش «تنظیمات»، «پروفایل» یا «امنیت» بروید.
- پیدا کردن گزینۀ ۲FA: به دنبال گزینهای با عنوان «احراز هویت دو عاملی»، «Two-Factor Authentication» یا «ورود دو مرحلهای» بگردید و روی آن کلیک کنید.
- انتخاب روش احراز هویت: در این مرحله، از شما خواسته میشود که روش مورد نظر خود را برای دریافت کدهای OTP انتخاب کنید. گزینهها معمولاً شامل اپلیکیشن احراز هویت (Authenticator App) یا پیامک است.
- همگامسازی:
- اگر اپلیکیشن را انتخاب کنید: یک کد QR به شما نمایش داده میشود. اپلیکیشن احراز هویت خود را روی گوشی باز کرده، گزینۀ افزودن حساب جدید را بزنید و این کد QR را اسکن کنید.
- اگر پیامک را انتخاب کنید: از شما خواسته میشود شمارۀ تلفن همراه خود را وارد کرده و آن را با یک کد که برایتان پیامک میشود، تأیید کنید.
- تأیید نهایی و ذخیرۀ کدهای پشتیبان: پس از اسکن کد QR یا تأیید شمارۀ تلفن، یک کد ۶ رقمی در اپلیکیشن شما نمایش داده میشود یا برایتان پیامک میشود. این کد را در سایت وارد کنید تا فرایند فعالسازی تکمیل شود. در انتها، مجموعهای از کدهای پشتیبان (Backup Codes) به شما نمایش داده میشود. این کدها بسیار مهم هستند. آنها را در یک مکان امن (مانند یک مدیر رمز عبور یا چاپشده در گاوصندوق) ذخیره کنید تا در صورت از دست دادن دسترسی به گوشی خود، بتوانید وارد حسابتان شوید.
بهترین روش فعالسازی رمز یکبارمصرف
پس از بررسی تمام جوانب، مزایا و خطرات، یک پاسخ قاطع برای این سؤال وجود دارد: بهترین، امنترین و مطمئنترین روش برای فعالسازی و استفاده از رمز یکبار مصرف، استفاده از یک اپلیکیشن احراز هویت (Authenticator App) است. اما چرا اپلیکیشن احراز هویت بهترین گزینه است؟
- مصونیت در برابر حملات سیمکارت: این اپلیکیشنها به شمارۀ تلفن شما وابسته نیستند و کدهای OTP را بهصورت محلی روی دستگاه شما تولید میکنند. این ویژگی آنها را در برابر حملات خطرناک تعویض سیمکارت و رهگیری پیامک کاملاً مقاوم میسازد.
- عملکرد آفلاین: برای تولید کد در این اپلیکیشنها نیازی به اتصال اینترنت یا آنتن تلفن همراه ندارید؛ یعنی در هر شرایطی، حتی در مسافرتهای خارجی یا مکانهای بدون پوشش شبکه، میتوانید به کدهای خود دسترسی داشته باشید.
- سرعت و قابلیت اطمینان: کدها بهصورت آنی و بدون هیچگونه تأخیری تولید میشوند و دیگر نگران عدم دریافت پیامک نخواهید بود.
- رایگان و در دسترس: برترین اپلیکیشنهای احراز هویت کاملاً رایگان هستند و برای سیستمعاملهای اندروید و ios نیز در دسترساند.
بهترین اپلیکیشنهای احراز هویت که از آنها میتوانید استفاده کنید عبارتاند از:
- Google Authenticator: ساده، محبوب و قابل اعتماد است.
- Microsoft Authenticator: دارای امکانات اضافی مانند پشتیبانگیری ابری و ورود بدون رمز برای حسابهای مایکروسافت است.
- Authy: یکی از قدرتمندترین گزینهها با قابلیت پشتیبانگیری ابری رمزنگاریشده و همگامسازی بین چندین دستگاه است.
- 2FAS Authenticator: یک گزینۀ محبوب دیگر با امکانات متنوع و رابط کاربری ساده است.
جمعبندی: آیندۀ امنیت حساب شما در دستان خودتان است
تکیه بر یک رمز عبور ثابت، مانند سپردن کلید گنجینۀ کسبوکارتان به یک قفل قدیمی و زنگزده است. همانطور که در این مطلب بررسی کردیم، رمز عبور یکبار مصرف (OTP) بهعنوان ستون اصلی احراز هویت دو عاملی (2FA)، یک راهکار مدرن، پویا و فوقالعاده مؤثر برای مقابله با تهدیدات امروزی است. این فناوری، امنیت را از یک حالت ایستا و شکننده به یک فرایند فعال و لایهای تبدیل میکند که میتواند در برابر حملات پیشرفته مقاومت کند.
ما آموختیم که همۀ روشهای دریافت OTP یکسان نیستند و استفاده از اپلیکیشنهای احراز هویت به دلیل مصونیت در برابر حملات مرتبط با سیمکارت، استاندارد طلایی امنیت محسوب میشود. اقدام زبلاین در ارائۀ این قابلیت، نشاندهندۀ تعهد عمیق این پلتفرم به حفاظت از ارزشمندترین دارایی شما، یعنی دادههای مشتریانتان است. زبلاین ابزار لازم برای ساختن یک دژ دیجیتال نفوذناپذیر را در اختیار شما قرار داده است.
اکنون، مسئولیت گام بعدی با شماست. امنیت یک مسئولیت مشترک است. همین امروز وارد حساب کاربری زبلاین خود شوید و احراز هویت دو عاملی را با استفاده از یک اپلیکیشن احراز هویت فعال کنید. این اقدام ساده، که کمتر از پنج دقیقه زمان میبرد، مؤثرترین گامی است که میتوانید برای ایمنسازی مرکز فرماندهی بازاریابی خود و تضمین آرامش خاطر در دنیای دادهمحور امروز بردارید. آیندۀ امنیت کسبوکار شما، با یک کلیک آغاز میشود.